کاغذ حرارتی به عنوان یک منبع پیروتکنیکی در باتری‌های حرارتی معمولاً شامل ترکیباتی از باریم کرومات، زیرکونیوم و الیاف معدنی می‌باشد. برای نشاندن میکروذرات باریم کرومات و زیرکونیوم بر روی کاغذ حرارتی ‌بایستی آن‌ها را در محلول پراکنده نمود. در این تحقیق به بررسی پراکندگی این ذرات در محیط آبی با استفاده از سورفکتانت‌های سدیم دودسیل سولفات (SDS)، تریتون X–114، کربوکسی متیل سلولز (CMC)، ستیل تری‌متیل آمونیوم‌ برمید (CTAB) و ستیل پیریدینیوم کلراید (CPC) با استفاده از طیف‌سنجی مرئی-فرابنفش پرداخته شده است. در این راستا برای تعیین شرایط بهینه تاثیر پارامترهای زمان آسیاب‌کاری، زمان همزدن و دما مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا بایستی pH محلول مورد نظر در کمتر از نقطه ایزوالکتریک (8/6-5/6 =pH) تنظیم گردد تا بار سطح ذرات، مخالف با بار سورفکتانت شود. نتایج نشان دهنده کارایی مناسب CMC در مقایسه با سایر سورفکتانت‌ها در مورد هر دو ذره می‌باشد. بهینه‌سازی شرایط نیز برای محلولM 005/0 باریم کرومات و M 022/0 زیرکونیوم به ترتیب نشان دهنده زمان آسیاب‌کاری 120 دقیقه و 180 دقیقه، زمان همزدن 180 و 120 دقیقه و دمای بهینه 70 و 80 درجه سانتی‌گراد است.