جلد 18، شماره 2 - ( مواد پرانرژی تابستان 1402 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 71-63 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه صنعتی مالک اشتر ، HR_POURETEDAL@mut-es.ac.ir
چکیده:   (187 مشاهده)
چکیده: شاخصه­های فیزیکی، از جمله شاخص­های کنترل کیفیت مواد منفجره خمیری می­باشند. بهینه سازی درصد اجزاء تشکیل دهنده یک ماده منفجره خمیری کامپوزیتی، می­تواند در بهبود این شاخصه­ها، تاثیر چشمگیری داشته باشد. در این کار پژوهشی، تاثیر نسبت مقادیر کلاس­های مختلف RDX با توزیع اندازه ذرات مختلف در ماده منفجره خمیری RDX/DOS/PIB با نسبت 5/7: 5/2: 90 بر سه شاخصه فیزیکی پلاستیسیته، دانسیته و درصد نشت بایندر، مورد مطالعه قرار گرفت. روش طراحی آزمایش سطح پاسخ برای بهینه نمودن مقدار هر کدام از کلاس­های مختلف RDX استفاده شد. توزیع اندازه ذرات RDX در کلاس های مختلف به روش FE-SEM ، بررسی شد. میانگین اندازه ذرات RDX در کلاس­های 1 ، 3 و 5 ، به ترتیب، 9/144 ، 441 و 6/3 میکرون، بدست آمد. نتایج نشان داد که  در مقادیر بهینه 5/52 ، 5/7 و 30 گرم از RDX ، به ترتیب، از کلاس­های 1 ، 3 و 5 در یک نمونه 100 گرمی ماده منفجره خمیری، پلاستیسیته 029/0 ، دانسیته g/cm3 513/1 و درصد نشت بایندر 034/0  برای نمونه تهیه شده، حاصل می­شود.
 
متن کامل [PDF 1251 kb]   (32 دریافت)    

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.